Frostig (4-8 yaş)

Frostig Görsel Algı Testi çocukların görsel algılama becerilerini değerlendirmek amacıyla Frostig (1961) tarafından geliştirilmiştir. Marianne Frostig, öğrenme güçlüğü olan çocuklarla uzun yıllar süren çalışmaları neticesinde bu testi ve programını geliştirmiştir. Frostig Görsel Algı Testi, 2116 normal gelişim gösteren çocukla yapılan çalışmalar sonucunda standardize edilmiştir. Test geliştirildiğinden bu yana görsel algı yeteneğinin değerlendirilmesini içeren araştırmalarda sıklıkla kullanılmış (Ahmetoğlu vd. 2008; Alekso, 2011; Brand, 1989; Bezrukikh & Terebova, 2009; Bezrukikh vd. 2009; Walter, 1963), farklı kültürlerde yapılan araştırmalarda sıklıkla kullanılmış olması, Türkiye’de güvenirlik ve geçerlik çalışması yapılmamış olmasına rağmen geçerliği konusunda araştırmacılara güven vermesi nedeniyle bir çok çalışmada kullanılmıştır (Ahmetoğlu vd. 2008; Akı vd. 2008; Akaroğlu & Dereli, 2012; Aral & Bütün Ayhan, 2004; Aral vd. 2011; Aral & Erturan 1999; Çağatay, 1986; Tuğrul vd. 2001; Bayhan, 1992; Erdem & Tuğrul, 2006; İbişoğlu 1987; Kaya, 1989; Koç, 2002; Mangır & Çağatay 1987; Yıldırım vd. 2012; Yücelyiğit & Aral, 2013). Testin sadece beş yaş çocukları için güvenirlik çalışması Sökmen (1994) tarafından yapılmış, testin genel ve alt boyutlardaki devamlılık katsayılarının 0.01 düzeyinde anlamlı olduğu bulunmuştur. Frostig Görsel Algı Testi; Göz-Motor Koordinasyonu, Şekil Zemin Ayrımı, Şekil Sabitliği, Mekanda Konumun Algılanması ve Mekansal İlişkilerin Algılanması olmak üzere beş alt boyuttan oluşmaktadır. Göz-Motor Koordinasyonu (GMK); görmeyi vücudun hareketleri veya vücudun bölümleri ile kordine etme yeteneği olarak ifade edilmektedir.Alt testte ise çocuklardan farklı genişlikteki sınırlar içinde model çizgiler olmaksızın, bir modelden diğerine kesintisiz, düz, kıvrımlı ve açık çizgileri çizmesi beklenmekte, el göz koordinasyonunu ölçmeyi amaçlamaktadır. Şekil Zemin Ayrımı (ŞZA); bir çok uyarıcı içinden seçilen veya seçilmesi gereken uyarıcıyı algılama ve bunun üzerinde düşünme, odaklaşma ve dikkat etme olarak tanımlanmaktadır.Alt testte giderek karmaşıklaşan zeminler içinden şeklin algılaması beklenmektedir.Burada kesişen ve gizli geometrik şekiller kullanılmıştır.Zemin içinde şekli algılayabilme becerisini ölçmeyi amaçlamaktadır. Şekil Sabitliği (ŞS); bir nesnenin şekil, duruş, büyüklük, gölgeleme ve pozisyonlarda algılanmasını ve benzer şekillerden ayrıştırılmasını içermektedir. Test kapsamında, kare, daire, dikdörtgen, elips ve paralel kenarlar yer almaktadır. Şekillerin farklı pozisyonlarda algılanma becerisini ölçmeyi amaçlamaktadır. Mekanda Konumun Algılanması (MKA); şeklin bölümlerinin birbirlerine gore konumlarının farkedilmesi için bir zihin süreci gerekmekte olup bu sürecin ise dikkat gerektirdiği ifade edilmektedir.Bir dizi içinde sunulan şekillerin tersine çevrilmiş ve döndürülmüş hallerinin fark edilmesini içermektedir.Şekilleri farklı konumlarda algılayabilme becerisini ölçmeyi amaçlamaktadır. Mekansal İlişkilerin Algılanması (MİA); iki ya da daha fazla nesnenin kendisiyle ve birbiriyle olan ilişkilerini algılama olarak tanımlanmaktadır. Şekli oluşturan öğeleri analiz edebilme becerilerini ölçmeyi amaçlamaktadır. Frostig Görsel Algı Testi’nin her bir alt alanına ait standart puanlama kriterleri bulunmaktadır.Çocuğun her alt boyuttan aldığı ham puanlar standart puanlara çevrilmektedir.Standart puanlar ise Frostig Görsel Algı Testi için geliştirilen yüzdelik tablolarından elde edilmektedir (Çağatay, 1986; Kephart, 1978; Ramseyer & Cashen, 1985 Reinartz & Reinartz 1975; Lockowandt, 1974)